Φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την έκρηξη, το ξέσπασμα της ηρωικής Εθνικής Αντίστασης του ελληνικού λαού, ενάντια στην τετραπλή(!) στυγνή κατοχή, (1941 - 1944) των Γερμανο-Ιταλο-Βουλγάρων και των απάτρηδων γραικύλων συνεργατών τους.

80 χρόνια απ' όταν ξεχύθηκε η λάβα της εθνικής αντίστασης.

Η μεγάλη επέτειος της γεννιάς των ηρώων.

Η Εθνική Αντίσταση Απρίλης (9, 16, 27) 1941 - 12 Οκτωβρίου 1944, αποτελεί ένα από τα πλέον λαμπρά, θαυμαστά και ένδοξα κεφάλαια της νεότερης ιστορίας του Ελληνικού Έθνους.

Γιατί οι μαχόμενοι, δεν ήταν ένας συμπαγής στρατός, που αμυνόταν με ατσάλινη θέληση για την πατρίδα.

Ήταν ένα αυθόρμητο ανθρώπινο ποτάμι που δεν το υποχρέωσε κανείς, δεν το επιστράτευσε κανείς, δεν το εκπαίδευσε κανείς, απλά ενστερνίστηκε το εθνικό κάλεσμα ενάντια στον κατακτητή υπακούοντας το σάλπισμα στον αγώνα και την θυσία για την λευτεριά αποτελώντας μια τρομερή πολεμική μηχανή.

Ήταν ένας φοιτητής, ένα κοριτσόπουλο, ενά μικρό χαμίνι, μια μαθήτρια, ένας επιστήμονας, ένας έμπορος, ΄ςνας γιατρός, μια νοικοκυρά, ένας ξεριζωμένος που τον τσάκισε η προσφυγιά, κάποιος αγρότης, άνθρωποι αταίριαστοι σε ηλικίες, επαγγέλματα, μόρφωση διαφορετικοί σε ιδέες, οικονομικό επίπεδο, που τους χώριζε ό,τι υπάρχει για να χωρίζει τους ανθρώπους αλλά τους ένωνε ένα: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ. Η αφοβιά, το φιλότιμο, η λεβεντιά που δε σηκώνουν υποδούλωση, δεν αντέχουν τη σκλαβιά.

Συμπληρώνονται φέτος 80 χρόνια απότο ξεκίνημα της ηρωικής εθνικής αντίστασης του ελληνικού λαού, κατά την περίοδο της τετραπλής(!) κατοχής 1941 - 1944, ενάντια στους στυγερούς κατακτητές Γερμανούς, Ιταλούς, Βουλγάρους και του γραικύλους συνεργάτες τους που συναγωνίζονταν σε σκληρότητα τους τρεις ξένους δυνάστες.

Η Εθνική Αντίσταση ανήκει σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, ο οποίος με γενναιότητα και δύναμη ψυχής, με ρωμαίικο φιλότιμο και κουράγιο, από την πρώτη στογμή της γερμανικής εισβολής έδειξε την μέγιστη δυσαρέσκειά του και την πλήρη απέχθειά του στις δήθεν "καλές προθέσεις" του εισβολέα, και έκανε ό,τι μπορούσε ακόμα και το αδύνατο υπεβαόνοντας τις δυνάμεις του να αποτρέψει τα βάρβαρα κατακτητικά σχέδια του εχθρού.

Πριν υπάρξουν τα πρώτα βήματα οργανωμένης Εθνικής Αντίστασης, μεμονωμένα άτομα όλων των ηλικιών, των κοινωνικών, οικονομικών και μορφωτικών στρωμάτων, αντιδρούν με κάθε τρόπο, με κάθε ευκαιρία και με κάθε μέσον υπακούοντας στο κάλεσμα της πατρίδας ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ.

Οι πρώτες αντιδράσεις καταγράφονται ήδη από τους ίδιους τους μαχητές των οχυρών, οι οποίοι από τις 10 Απριλίου 1941 δεν δέχονται την συνθηκολόγηση και την παράδοση, επιδεικνύοντας ανυπακοή στην διαταγή του στρατηγού Μπακόπουλου. Αυτή η αντίδραση είναι η πρώτη στιγμή που αρχίζει να μετράει ο χρόνος της Εθνικής Αντίστασης. Αλλά και όταν οι καταστάσεις ωθούνται στα άκρα άλλοι κρύβουν τον πλισμό τους, άλλοι τον καταστράφουν για να μην το παραδώσουν στον εχθρό.

Στο λιμάνι του Πειραιά, ενώ οι Γερμανοί προελαύνουν, απλοί ναύτες και υπαξιωματικοί παίρνουν πρωτοβουλία και καταστρέφουν έργα υποδομής, βυθίζουν ακόμη και δεξαμενές, μαούνες, κ.ά. για να μη τα βρει ο εισβολέας και όχι λίγες φορές με ανυπακοή που φτάνει την ανταρσία ενώ κάποιοι αναχωρούν επιτάσσοντας πλοιάρια για Κρήτη και Μέση Ανατολή.

Ακόμα κι όταν ο αγκυλωτός σταυρός βεβηλώνει την Ακρόπολη, το αιώνιο σύμβολο της ελευθερίας από τις 27 Απριλίου 1941, μέχρι και μικρά παιδιά, μαθητές και χαμίνια της ομόνοια, προσεγγίζουν τους Άγγλους στρατιώτες που γυρίζουν σα χαμένοι στους δρόμους, τους οδηγούν σε σπίτια - κρυσφήγετα για να τους φυγαδεύσουν στην συνέχεια, κάποιοι σύνδεσμοι, στη Μέση Ανατολή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην οδό Νίκης 20, κάτω από τη μύτη των Γερμανών και Ιταλών, όπου ήταν το χοροδιδασκαλείο της μεγάλης Ελληνίδας χορεύτριας και μάνας του κλασικού χωρού στην Ελλάδα Έλλης Ζουρούδη, θα περάσουν πάνω από ογδόντα ΄Άγγλοι, Αυστραλοί, Κύπριοι στρατιώτες οι οποίοι θα φυγαδευτούν στην συνέχεια στην Μέση Ανατολή.

Ποιος μένει αμέτοχος σε αυτόν τον αγώνα; Ούτε ένας!

Ο πρώτος μήνας της κατοχής στην πρωτεύουσα, από 27 Απριλίου μέχρι το τέλος Μαϊου του 1941, αλλά και πιο πριν απ' όταν έσπασαν οι εισβολείς τις γραμμές μας στην Μακεδονία, οι αντιδράσεις των πολιτών είναι τόσες σε ποσότητα αλλά και σε σημασία που σηματοδοτούν το τι πρόκειται να γίνει. Ότι δηλαδή θα φουντώσει η μεγαλύτερη Εθνικη Αντίσταση σε συμμετοχή, μαζικότητα και δυναμικότητα, απ' όλες τις άλλες κατακτημένες χώρες από τον Άξονα. Η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων θα ξεπεράσει κάθε άλλη παρόμοια σε όλοκληρη την Ευρώπη ακόμα και αυτή της Γαλλίας, λαμβανομένης υπόψιν της αναλογίας πληθυσμού.

Υπάρχουν εκατοντάδες καταγεγραμμένες περιπτώσεις μεμονωμένης αντιστασιακής δράσης, στις πρώτες μέρες της κατοχής και σίγουρα είναι χιλιάδες αυτές που δεν καταγράφηκαν ποτέ.

Η επίσημη πρώτη αξιόλογη σε συμμετοχή και δυναμική, αντιστασιακή οργάνωση σχηματίστηκε στον Επτάλοφο Θεσσαλονίκης στις 15 Μαϊου 1941 υπό την επωνυμία "Ελευθερία" και συμμςτείχαν σε αυτή αγωνιστές από όλους τους πολιτικοϊδεολογικούς χώρους περιλαμβανομένου του ΚΚΕ μέχρι αξιωματικούς του ελληνικού στρατου όπως ο Δημήτρης Ψαρρός. Ενώ στο τέλος του ίδιου μήνα έχουμε τη συμβολική μέγιστη αντιστασιακή πράξη των Γλέζου και Σάντα που κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη και αναθάρρυνε όλη η Ευρώπη.

Τον Αύγουστο του '41 μια τυχαία εμφάνιση ως απλού θεατή, της Σοφίας Βέμπο στο θέατρο Αθήναιον (απέναντι από το Μουσείο), θα ξεσηκώσει τον κόσμο και θα εξελιχθεί σε αντικατοχική μαζική διαμαρτυρία. Ήδη στα θέατρα οι Έλληνες καλλιτέχνες από την πρώτη στιγμή παιρνούν τα μηνύματα υπέρ της αντίστασης και της ελευθερίας.

Δεν θα έστεκε στο ύψος των περιστάσεων η περαιτέρω αναζήτηση της "πρωτιάς" ανάμεσα σε ομάδες και άτομα που πρωτο-οργανώθηκαν. Σίγουρα ομάδες μικρότερες όχι σε σημασία αλλά σε σύνθεση και συμμετοχή είχαν συσταθεί νωρίτερα αλλά απετέλεσαν τα ρυάκια και τους παραποτάμους οι οποίοι ενώθηκαν για να αποτελέσουν το αριθμητικά υπέρτερο όλων ΕΑΜ (27 Σεπτεμβρίου 1941). Ενώ ιστορικά καταγράφεται 16 μέρες πριν 11 Σεπτεμβρίου 1941 η ίδρυση του Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ) που μάλιστα έχει συγκροτηθεί λίγες μέρες νωρίτερα.

Δεν είναι το ζητούμενο επί του παρόντος να απαρριθμήσουμε αντιστασιακές οργανώσεις, αριθμούς, ρόλους, δράσεις και πρόσωπα. Σκοπός μας είναι ένας: να συνειδητοποιήσουμε 80 χρόναι μετά ότι η Ελληνική Αντίσταση ήταν ολων των Ελλήνων, όλων των Ελληνόψυχων Ελλήνων, που αρνήθηκαν ο καθένας με τον τρόπο του να προσκυνήσουν τον κατακτητή και του έκαναν τη ζωή δύσκολη με κάθε τρόπο με κάθε μέσον με κάθε θυσία.

Θα ακολουθήσουν κορυφαίες στιγμές μοναδικού μεγαλείου. Σαμποτάζ, μάχες σώμα με σώμα με τον πανίσχυρο εχθρό. Στιγμές άφθαστης γενναιότητας και πατριωτισμού.

Πολλά είναι καταγεγραμμένα και αξίζει κάθε σκεπτόμενος Έλληνας να τα αναζητήσει. Πολλά, δεν έγιναν γνωστά, θάφτηκαν μαζί με τους ήρωεες. Τους άγνωστους και ανώνυμους ήρωεες που κανένα βιβλίο δεν τους αναφέρει.

Τίποτα δεν κατασυκοφαντήθηκε, δεν καπελώθηκε, δεν προδόθηκε, δεν καταδιώχθηκε, δεν εκβιάστηκε, δεν διασπάστηκε, δεν διχάστηκε, δεν δυναμιτιστηκε, δεν στοίχειωσε, δεν κολακεύτηκε, δεν παραχαράχθηκε, δεν εξαπατήθηκε, δεν αποπροσανατολίστηκε, δεν αποσιωπήθηκε, δεν...δεν...δεν... από την Εθνική Αντίσταση. Αλλά δεν υπάρχει και πιο μεγαλειώδες κεφάλαιο γενναιότητας, έκρηξης και απελευθέρωσης όλων των ιδιοτήτων του ανώτερου ανθρώπου που είναι ο Ελεύθερος Άνθρωπος, από την Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων 1941 - 1944, οπότε γιγαντώθηκε η ατσάλινη θέληση του ελληνικού λαού να βροντοφωνάξει το δέυτερο μεγάλο ΟΧΙ στον φασισμοναζισμό.

ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Με μελάνι και αίμα